Εκτός από τους δεσμούς μεταξύ των ατόμων στα μόρια (ενδομοριακοί δεσμοί) ή των ιόντων στις ιοντικές ενώσεις (ιοντικοί δεσμοί), δεσμοί επίσης αναπτύσσονται και έξω από το μόριο (διαμοριακοί δεσμοί).

Οι δεσμοί αυτοί οι οποίοι είναι ηλεκτροστατικής φύσης έχουν μεγάλη σημασία στη διαμόρφωση πολλών ιδιοτήτων των αερίων (π.χ. αποκλίσεις από την ιδανική συμπεριφορά), των υγρών (π.χ. σημείο βρασμού, διαλυτότητα, επιφανειακή τάση, ιξώδες κ.λπ.) και των στερεών (σημείο τήξεως, διαλυτότητα κ.λπ.).
Η ισχύς των διαμοριακών δυνάμεων ποικίλλει. Γενικώς, όμως, οι δεσμοί αυτοί είναι πολύ ασθενέστεροι των ενδομοριακών. Για παράδειγμα η ενέργεια διάσπασης των διαμοριακών δεσμών των μορίων του HCl είναι 16 kJ mol^-1 (ενέργεια εξάτμισης HCl), ενώ η ενέργεια διάσπασης των μορίων είναι 431 kJ mol^-1 Οι διαμοριακές δυνάμεις μπορούν να ταξινομηθούν στις παρακάτω κατηγορίες:

1. Δυνάμεις ιόντος- διπόλου μορίου.
2. Δυνάμεις διπόλου μορίου – διπόλου μορίου.
3. Δυνάμεις διπόλου μορίου – διπόλου μορίου εξ επαγωγής.
4. Δυνάμεις στιγμιαίου διπόλου μορίου-στιγμιαίου διπόλου μορίου ή δυνάμεις διασποράς ή δυνάμεις London.
5. Δεσμός υδρογόνου, ο οποίος θεωρείται ως μια ειδική περίπτωση δυνάμεων διπόλου – διπόλου.