• ΜΑΘΗΜΑΤΑ
  • Η ΧΗΜΕΙΑ
  • ΘΕΜΑΤΑ ΦΥΣΙΚΗΣ
  • ΘΕΜΑΤΑ ΧΗΜΕΙΑΣ
  • ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ChemNetChemNet
  • ΜΑΘΗΜΑΤΑ
  • Η ΧΗΜΕΙΑ
  • ΘΕΜΑΤΑ ΦΥΣΙΚΗΣ
  • ΘΕΜΑΤΑ ΧΗΜΕΙΑΣ
  • ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

ΑΡΘΡΑ

  • Home
  • ΑΡΘΡΑ
  • Μία τρύπα στον ουρανό

Μία τρύπα στον ουρανό

Πριν από είκοσι πέντε χρόνια η ανακάλυψη της τρύπας στη στιβάδα του όζοντος κυριάρχησε στο προσκήνιο της επικαιρότητας. Πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα από τότε; Ο Tim Harrison και ο Dudley Shallcross ερευνούν.

Μετάφραση από την Παρασκευή Θάνου

Ήταν ένα τυχαίο εύρημα, όπως θυμάται ο Jonathan Shanklin, ένας από τους ανθρώπους που ανακάλυψαν την τρύπα: έχοντας γίνει μέλος της ομάδας της Βρετανικής Έρευνας για την Ανταρκτική (British Antarctic Survey)w1 το 1977, υποτίθεται ότι έπρεπε να ψηφιοποιήσει την πληθώρα των καταγεγραμμένων μετρήσεων του όζοντος – μέχρι τότε, χειρόγραφες σημειώσεις. Όπως αποδείχθηκε, αυτό περιελάμβανε και την κρίσιμη δεκαετία, τη δεκαετία του 1970, όταν τα επίπεδα του όζοντος άρχισαν να πέφτουν.

Ήδη υπήρχε αυξανόμενη ανησυχία ότι οι χλωροφθοράνθρακες (CFCs) – οργανικές ενώσεις, όπως το τριχλωροφθορομεθάνιο (CFCl3) και το διχλωροδιφθορομεθάνιο (CF2Cl2), που τότε χρησιμοποιούνταν ευρέως ως ψυκτικά υγρά, προωθητικά αέρια (στα σπρέι) και διαλύτες – ίσως κατέστρεφαν τη στιβάδα του όζοντος. Για μία ημέρα ελεύθερης προσέλευσης επισκεπτών το 1983, ο Shanklin ετοίμασε ένα γράφημα – ως ειρωνεία της τύχης, για να δείξει ότι οι τιμές του όζοντος δεν ήταν διαφορετικές από τις αντίστοιχες είκοσι χρόνων πριν. Παρόλο που αυτό ήταν αληθές για τα συνολικά επίπεδα του όζοντος, παρατήρησε ότι οι ανοιξιάτικες τιμές ήταν χαμηλότερες από τον ένα χρόνο στον άλλο. Περαιτέρω μελέτες το επιβεβαίωσαν και το 1985 ο Shanklin και οι συνεργάτες του Joe Farman και Brian Gardiner δημοσίευσαν τα ευρήματά τους: κάθε άνοιξη του νότιου ημισφαιρίου, μία τρύπα στη στιβάδα του όζοντος απλωνόταν πάνω από την Ανταρκτική, είχε προκληθεί πιθανώς από τους CFCs και αυξανόταν διαρκώς (Farman et al., 1985).

Ποια είναι η χημεία πίσω από αυτό το φαινόμενο και γιατί η τρύπα του όζοντος είναι τόσο επικίνδυνη;

Διαβάστε όλο το άρθρο στο www.scienceinschool.org/

 

  • Share:
author avatar
Ν. ΜΠΕΚΙΑΡΗΣ
Ονομάζομαι Νίκος Μπεκιάρης, έχω σπουδάσει χημεία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και εργάζομαι στη μέση εκπαίδευση. Εδώ και αρκετά χρόνια με απασχολούν θέματα χημείας και εκπαίδευσης με τα μέσα που δίνει η σύγχρονη τεχνολογία. Από το 1993 έχω ασχοληθεί με την παραγωγή εκπαιδευτικού λογισμικού, εκπαιδευτικά multimedia CD και εκπαιδευτικά web sites. Στις μεταπτυχιακές σπουδές μου στο ΔιΧηΝΕΤ (Διδακτική της Χημείας και ΝΕες Τεχνολογίες) ασχολήθηκα κυρίως με θέματα e-learning και εφαρμογής των σε ομάδες μαθητών.

Previous post

Τέσσερα νέα στοιχεία του Περιοδικού Πίνακα
25 Δεκεμβρίου 2019

You may also like

new-periodic-elements
Τέσσερα νέα στοιχεία του Περιοδικού Πίνακα
26 Σεπτεμβρίου, 2017
Tο συνέδριο του Solvay το 1927
Συνέδριο του Solvay 1927
8 Σεπτεμβρίου, 2016
Βιοκαύσιμα
Βιοκαύσιμα
26 Νοεμβρίου, 2012

Άρθρα

  • Μία τρύπα στον ουρανό
  • Τέσσερα νέα στοιχεία του Περιοδικού Πίνακα
  • Συνέδριο του Solvay 1927
  • Μάζα και βάρος
  • Υλικό από προγράμματα

Education WordPress Theme by ThimPress. Powered by WordPress.